•• آمریكائیها مرتب از راههای گوناگون به ما پیغام میدهند كه بیائید دربارهی مسئلهی هستهای گفتگو كنیم؛ هم به ما پیغام میدهند، هم در تبلیغات جهانیشان این را مطرح میكنند. مسئولین بلندپایه و مسئولین میانی آمریكا بارها و بارها میگویند بیائید در كنار گفتگوهای ۱ ۵ كه دربارهی مسائل هستهای بحث میكنند، آمریكا و جمهوری اسلامی دو به دو، دربارهی مسئلهی هستهای ایران بحث كنند. من به این گفتگوها خوشبین نیستم. چرا؟ چون تجربههای گذشتهی ما نشان میدهد كه گفتگو در منطق حضرات آمریكائی به این معنی نیست كه بنشینیم تا به یك راه حل منطقی دست پیدا كنیم ــ منظورشان از گفتگو این نیست ــ منظورشان از گفتگو این است كه بنشینیم حرف بزنیم تا شما نظر ما را قبول كنید! هدف، از اول اعلام شده است؛ باید نظر طرف مقابل قبول شود. لذا ما همیشه اعلام كردیم و گفتیم كه این، گفتگو نیست؛ این، تحمیل است و ایران زیر بار تحمیل نمیرود. من به این اظهارات خوشبین نیستم، اما مخالفت هم ندارم.
•• بر اساس تجربه و نگاه به صحنه، با دقت و كنجكاوی، برداشت ما این است كه آمریكا مایل به تمام شدن مذاكرات هستهای نیست. آمریكائیها دوست ندارند گفتگوهای هستهای تمام شود و مناقشهی هستهای حل شود؛ وگرنه چنانچه آنها مایل به اتمام این مذاكرات و حل این مشكل بودند، راه حل، بسیار نزدیك و بسیار آسان بود. ایران در مسئلهی هستهای، فقط میخواهد حق غنیسازیِ او ــ كه حق طبیعیاش است ــ از طرف دنیا شناخته شود؛ مسئولان كشورهائی كه مدعی هستند، اعتراف كنند كه ملت ایران حق دارد غنیسازی هستهای را برای اهداف صلحآمیز در كشورِ خودش و به دست خودش انجام دهد؛ این توقعِ زیادی است؟ این آن چیزی است كه ما همیشه گفتهایم؛ آنها همین را نمیخواهند.
•• اخیراً آمریكایىها باز مسئلهى مذاكره را پیش كشیدند، تكرار میكنند كه آمریكا آماده است با ایران مذاكرهى مستقیم بكند؛ این تازگى ندارد. مسئلهى مذاكره را آمریكایىها در هر مقطعى تكرار كردهاند. حالا امروز نوبهمیدانآمدهها مجدداً تكرار میكنند كه مذاكره كنیم و میگویند توپ در زمین ایران است، توپ در زمین شماست، شما هستید كه باید پاسخگو باشید، شما هستید كه باید بگویید مذاكرهى همراه با فشار و تهدید، چه معنایى دارد؟ مذاكره براى اثبات حُسن نیت است. شما ده تا كار انجام میدهید كه حاكى از سوء نیت است، آن وقت به زبان میگویید مذاكره؟! توقع دارید ملت ایران قبول كنند كه شما حُسن نیت دارید؟! ما البته درك میكنیم چرا آمریكایىها این روزها باز مجدداً مسئلهى مذاكره را هى تكرار میكنند، هى میگویند پشت سر هم به زبانهاى گوناگون؛ ما میفهمیم علت چیست. به قول خود آمریكایىها، سیاست خاورمیانهاى آنها دچار شكست شده. آمریكا در سیاستهاى خود در این منطقه، دچار شكست است. احتیاج دارند به اینكه یك برگ برندهاى را به قول خودهاشان رو كنند؛ این برگ برنده از نظر آنها عبارت است از اینكه: نظام جمهورى اسلامىِ انقلابىِ مردمى را، بكشانند پاى میز مذاكره؛ به این احتیاج دارند. میخواهند به دنیا اعلام كنند كه ما حُسن نیت داریم. نه، ما حُسن نیتى مشاهده نمیكنیم.
«اقتصاد و فرهنگ، با عزم ملی و مدیریت جهادی»