بیچاره جیمز فولی آمریکایی که جرمش فهمیدن ارتباط حکمرانان آمریکا با داعش بود!

و چه ساده لوح‌اند آنها که آمریکا را دشمن داعش می‌پندارند!

تقدیم به جیمز فولی و سر بریده‌اش…

مد و مدگرایی پدیده ای است که کمابیش در میان همه‏ى اقشار جامعه وجود دارد، اما دراین میان، جوانان و نوجوانان بیش از دیگران به «مد» اهمیت می دهند و «مدگرا» هستند. امروزه جوانان با گسترش وسایل ارتباط جمعی و فناوری های جدید رایانه ای، ارتباطات گسترده ای با جوامع و فرهنگ های گوناگون یافته اند و موقعیت آنها در شناخت و فهم ارزش ها، باورها و انتخاب هنجارهای مطلوب، پیچیده تر و مشکل تر شده است و چه بسا زمینه های موجود، باعث شده تا جوانان و نوجوانان به رفتارها و هنجارهای متضاد با ارزش های جامعه‏ى خویش رو آورند. یک روز مانتوهای بلند و روز دیگر مانتوهای کوتاه، یک روز آرایش موی سر به سبک آلمانی و روز دیگر موهای بلند واصلاح نشده، زمانی شلوارهای با پاچه‏ى گشاد که روی زمین کشیده می شود، و زمانی دیگر، شلوارهای تنگ و کوتاه، مد می شوند. اگر از این همه افرادی که عادت کرده اند رفتار و نوع و سبک لباسشان را طبق آخرین مدهای رایج تنظیم کنند، بپرسید که به چه علت این کار را کرده اند، یا مثلاً این آرم و کلمه‏ى روی لباس آنها چه کارکردی دارد، به سختی بتوان پاسخ متقاعد کننده ای شنید، جز آن که: «خب، قشنگه!»، «برای این که مده!»، «همه می کنند!» و ...
این پاسخ ها گرچه سطحی به نظر می رسند، اما در یک تحلیل روان شناختی نشان دهنده‏ى نوعی از «تعلّق گروهی»، «نوجویی»، «تنوّع طلبی» و گرایش جوانان به «امروزی شدن» است و کاملاً یک پدیده‏ى طبیعی و نابهنجار در جهت ارضای این نیازها محسوب می شود؛ (1) اما از آن جا که هماره کالای مد شده، شیوه های رفتاری، هنجاری و ارزش های خاصی در بین جوانان و نوجوانان رونق و شیوع می یابد و مد، عاملی می شود برای انتقال هنجار و ارزشی از جامعه ای به جامعه ای دیگر، بررسی زمینه ها و پیامدهای مدگرایی، یکی از موضوعات مهم در جامعه‏ى ما محسوب می شود که این نوشتار، نگاهی است گذرا به همین موضوع.

تعریف مد و مدگرایی

«مد»ها الگوهای فرهنگی ای هستند که توسط بخشی از جامعه، پذیرفته می شوند و دارای یک دوره‏ى زمانی نسبتا ًکوتاه اند سپس فراموش می شوند. (2) بنابراین، «مدگرایی» آن است که فرد، سبک لباس پوشیدن و طرز زندگی و رفتار خود را طبق آخرین الگوها تنظیم کند و به محض آن که الگوی جدیدی در جامعه رواج یافت، از آن یکی پیروی نماید. (3)

20

این عداوت تا بعثت نبی اکرم (ص) نیز ادامه یافت و به انکار قرآن انجامید:قُلْ یَا أَهْلَ الْکِتَابِ لَسْتُمْ عَلَىشَیْءٍ حَتَّى تُقِیمُوا التَّوْرَاةَ وَالْإِنجِیلَ وَمَا أُنزِلَ إِلَیْکُم مِّن رَّبِّکُمْ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْکَافِرِینَ (مائده/٦٨)؛ ای اهل کتاب! شما هیچ آیین صحیحی ندارید، مگر اینکه تورات و انجیل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، برپا دارید؛ ولی آنچه بر تو از سوی پروردگارت نازل شده، (نه تنها مایه بیداری آن‌ها نمی‌گردد، بلکه) بر طغیان و کفر بسیاری از آن‌ها می‌افزاید. بنابراین، از این قوم کافر، (و مخالفت آن‌ها) غمگین مباش!ش

البته دشمنی یهود و نصارا تاکنون ادامه یافته و پایان نمی‌پذیرد، از این روست که قرآن حکیم از دشمنی آنان بسیار سخن گفته است: وَمِنَ الَّذِینَ قَالُوا إِنَّا نَصَارَى أَخَذْنَا مِیثَاقَهُمْ فَنَسُوا حَظًّا مِّمَّا ذُکِّرُوا بِهِ فَأَغْرَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَسَوْفَ یُنَبِّئُهُمُ اللَّهُ بِمَا کَانُوا یَصْنَعُونَ (مائده/14)؛ و از کسانی که ادّعای نصرانیّت (و یاری مسیح) داشتند (نیز) پیمان گرفتیم؛ ولی آن‌ها قسمت مهمّی را از آنچه به آنان تذکّر داده شده بود فراموش کردند؛ از این رو در میان آن‌ها، تا دامنه قیامت، عداوت و دشمنی افکندیم و خداوند (در قیامت) آن‌ها را از آنچه انجام می‌دادند (و نتایجش آن)، آگاه خواهد ساخت.

وَقَالَتِ الْیَهُودُ یَدُ اللَّهِ مَغْلُولَةٌ غُلَّتْ أَیْدِیهِمْ وَلُعِنُوا بِمَا قَالُوا بَلْ یَدَاهُ مَبْسُوطَتَانِ یُنفِقُ کَیْفَ یَشَاءُ وَلَیَزِیدَنَّ کَثِیرًا مِّنْهُم مَّا أُنزِلَ إِلَیْکَ مِن رَّبِّکَ طُغْیَانًا وَکُفْرًا وَأَلْقَیْنَا بَیْنَهُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاءَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ کُلَّمَا أَوْقَدُوا نَارًا لِّلْحَرْبِ أَطْفَأَهَا اللَّهُ وَیَسْعَوْنَ فِی الْأَرْضِ فَسَادًا وَاللَّهُ لَا یُحِبُّ الْمُفْسِدِینَ (مائده/64)؛ و یهود گفتند: «دست خدا (با زنجیر) بسته است.» دست‌هایشان بسته باد! و به خاطر این سخن، از رحمت (الهی) دور شوند! بلکه هر دو دست (قدرت) او، گشاده است؛ هرگونه بخواهد، می‌بخشد! ولی این آیات که از طرف پروردگارت بر تو نازل شده، بر طغیان و کفر بسیاری از آن‌ها می‌افزاید و ما در میان آن‌ها تا روز قیامت عداوت و دشمنی افکندیم. هر زمان آتش جنگی افروختند، خداوند آن را خاموش ساخت؛ و برای فساد در زمین، تلاش می‌کنند؛ و خداوند، مفسدان را دوست ندارد.

اشاره:

دشمن‌شناسی قرآنی با توجه به گستره اطلاعات حقیقی و شناخت‌دهی فراجهانی و نگاه آسمانی و فراگیر آن، دارای نکاتی بسیار ارزشمند است که می‌تواند انسان را در تجربه‌ها و آزمون و خطاهای خود یاری دهد. به دیگر سخن، انسان با تجربه و دانش خود، تنها بخشی کوچک از بایدها و نبایدهای زندگی خود را می‌شناسد، اما با مراجعه به وحی می‌تواند به ابعاد گسترده و لایه‌های پنهانی دست‌ یابد که دانشی نسبت به آن نداشته است. شناخت دشمن و راهکارهای مقابله با آن، از جملة این دانستنی‌های وحیانی است که باید متواضعانه در مکتب قرآن زانو زد و آموخت و به کار بست.

ورود آشکار قرآن به مبحث دشمن‌شناسی

گرچه قرآن کتاب هدایت مردمان است و خود بر این ادعا است؛ «هدی للناس»، اما آیاتی از قرآن کریم به صراحت به مسئله دشمن‌شناسی پرداخته و هشدارهای لازم را داده است. یک نمونه از این آیات را مرور می‌کنیم. وَإِذَا رَأَیْتَهُمْ تُعْجِبُکَ أَجْسَامُهُمْ وَإِن یَقُولُوا تَسْمَعْ لِقَوْلِهِمْ کَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُّسَنَّدَةٌ یَحْسَبُونَ کُلَّ صَیْحَهة عَلَیْهِمْ هُمُ الْعَدُوُّ فَاحْذَرْهُمْ قَاتَلَهُمُ اللَّهُ أَنَّی یؤْفَکُونَ (منافقون/4)؛ هنگامی که آن‌ها را می‌بینی، جسم و قیافه آنان تو را در شگفتی فرو می‌برد؛ و اگر سخن بگویند، به سخنانشان گوش فرا می‌دهی؛ اما گویی چوب‌هایی خشک هستند که به دیوار تکیه داده شده‌اند! هر فریادی از هر جا بلند شود، بر ضد خود می‌پندارند؛ آن‌ها دشمنان واقعی تو هستند، پس از آنان بر حذر باش! خداوند آن‌ها را بکشد، چگونه از حق منحرف می‌شوند؟!

   مد در لغت به معناي سليقه، اسلوب، روش و شيوه و… به کار مي رود. واژه «مد» واژه‌اي فرانسوي است و در زبان فرانسه به معني طرز، اسلوب، عادت، شيوه، سليقه، روش، رسم و باب است. اين واژه، پس از جنگ جهاني اول، به دنبال نفوذ فرهنگ غرب، وارد زبان فارسي شده.
1.فرهنگ دهخدا مد را اين گونه تعريف مي‌کند: لغتي فرانسوي به معني روش و طريقه موقت که طبق ذوق و سليقه اهل زمان، طرز زندگي و لباس پوشیدن و غیره را تنطیم می کند .   

 2.شيوه متداول و باب زمان در شئون زندگي اجتماعي را مد گويند.

3.دايره المعارف تطبيقي علوم اجتماعي هم مد را این گونه تعریف می کند :   شيوه‌هاي نسبتاً زودگذر کنش در آرايش شخصي يا طرز گفتار و بسياري ديگر از رفتارها.
در «جامعه شناسي»، به رفتار جمعي نوظهوري که به قدر رسم اجتماعي تثبيت نشده باشد، مد اجتماعي مي‌گويند.
   ظهور و بروز مد و مد گرايي را مي توان در لباس هاي عجيب و غريب و آرايش هاي ظاهري مانند:
لباس‌هاي آستين كوتاه ، موهاي تيفوسي و تن تني، شلوارهاي نو اما پاره شده و وصله دار ومانتوها و بلوزهاي تنگ و كوتاه و... مشاهده كرد. شبکه هاي تلويزيوني و ماهواره اي، مطبوعات و پايگاه هاي اينترنتي، انواع مدهاي جديد را تبليغ مي کنند و از اين طريق، زمينه را براي گرايش خانواده ها و بويژه جوانان به سوي مدهاي نو مهيا مي سازند.
   برخي از جامعه شناسان ريشه مد و مدسازي و مدگرايي را در نابرابري‌هاي اجتماعي مي دانند. اسپنسر معتقد است، مد بر عکس تشريفات موجب رقابت بين اشخاص طبقات بالاتر مي‌شود و در واقع نوعي تقليد ناشي از رقابت است نه تقليد ناشي از پسند وستايش. هومنز نيز در اين زمينه مي گويد؛ از ميان اعمالي که شخص انجام مي‌دهد، عملي که بيشتر به پاداش منجر شود احتمال تکرارش افزايش مي‌يابد، لذا مي‌توان گفت که اگر چه شخص ممکن است در پي مدگرايي با گروه خود درگير شود، ولي در ميان همسالان خود مورد تشويق و تأييد قرار مي‌گيرد و نيز در ارتباط با جنس مخالف به موفقيت رسيده و ارزش و منزلت خود را بالاتر مي‌برد و چون اين موفقيت‌ها در راستاي مدگرايي صورت گرفته‌اند در نتيجه اين عمل (مدگرايي) بيشتر تکرار مي‌شود.

شما می خواهید اسلحه را مقابل ملت ایران بگیرید؛ بگویید یا مذاکره کن یا شلیک می کنم.

مقام معظم رهبری

 مجموعه ی حاضر چند ماه پیش از مباحث داغ امروز در باب مذاکره تولید و آماده ی عرضه شده بود؛ لیکن ابراز تمایلات دو طرف در ایجاد یک ارتباط رو در رو و صادقانه، با وجود عهد شکنی های تاریخی دولت مردان امریکا، مارا برآن داشت تا فرصتی را تحت عنوان آزمون صداقت، دست نگهداریم. صداقتی که تشدید تحریم ها و تکرار ادبیات تهدید از سوی آقای اوباما، در اولین مواجهه ی خود با نتانیاهو، آن را لگد مال کرد...

بسیار بسیار متاسف و ناراحت شدم از شنیدن خبر قتل عام مسلمانان به فجیع ترین شکل موجود در میانمار
و عجیب است سکوت جامعه جهانی ...
عجب صبری خدا دارد ...
خدایا موعودت را راهی کن ...

•• آمریکائی‌ها میگویند ما میخواهیم با ایران مذاکره کنیم. خب، سالها است که میگویند میخواهیم مذاکره کنیم؛ این یک فرصتی نیست که برای ما به‌وجود آوردند. من اول سال گفتم که خوشبین نیستم. در مسائل خاص، مذاکره را منع نمیکنم - مثل مسئله‌ی خاصی که در قضیه‌ی عراق داشتیم، و بعضی از قضایای دیگر - لیکن من خوشبین نیستم؛ چون تجربه‌ی من این را نشان میدهد. آمریکائی‌ها، هم غیرقابل اعتمادند، هم غیر منطقی‌اند، هم در برخوردشان صادق نیستند. این چهار ماهی هم که از آن صحبت ما گذشت، همین را تأیید کرد؛ موضعگیری‌های مسئولان و دولتمردان آمریکا نشان داد که همین مطلبی که ما گفتیم - که گفتیم خوشبین نیستیم - درست است؛ خود آنها عملاً این را تأیید کردند.

« در سالهای اخیر برخی قلمها، تلاش فراوانی کردند تا موضوع دشمن شناسی را از ذهن جامعه و مردم خارج کنند و حتی در برخی موارد مغالطه می کردند که نظام برای فرار از مسئولیت برخی مشکلات داخلی، دائماً موضوع دشمن خارجی را طرح می کند.... هر كس امروز سعى كند نقش دشمن را در ذهنهاى مردم، بى‏اهميت و كوچك جلوه دهد - چه بداند،ش چه نداند - براى دشمن كارمیكند.»

" مقام معظم رهبری"

مروری بر انقلاب سبز مخملین!

اتفاقات رخ داده پس از انتخابات دهم از مو.اضع شگفت آور میر حسین موسوی گرفته تا لشکر کشی های خیابانی وی و هوادارانش از یک سو و تحرکات وسیع کشورهای غربی و گروهای ضدانقلاب خارج نشین همه و همه از نوعی رویداد تأمل برانگیز حکایت دارد.

میرحسین موسوی با صدور اطلاعیه هایی مبنی بر ضرورت ابطال انتخابات، از هواداران درخواست کرد که با تداوم موج عقلانیت سبز به مبارزه با نتیجه ی انتخابات برخیزند. به دنبال برپایی راهپیمایی ها و تجمعات اعتراض آمیز، در تهران و برخی از شهرهای کشور موجی از اغتشاشات و آشوب های خیابانی که همراه با تخریب و آتش زدن اموال عمومی و شخصی بود به راه افتاد. سوال اساسی در قبال این اعتراضات و اغتشاشات به ماهیت این اعتراضات و اغتشاشات برمی گردد. آیا می توان حوادث و وقایع رخ داده را براساس یک سناریوی از قبل طراحی شده در چارچوب انقلاب های مخملی تحلیل نمود؟ این نوشتار به اختصار به بررسی این موضوع می پردازد.